خطرات سوراخ کردن لب و زبان

 نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که ۱۵ تا ۲۰ درصد نوجوانانی که چنین کاری را انجام داده اند، دچار شکستگی دندان‌ها و بیماری های لثه ای می‌شوند .

حتما شما هم دیده اید که برخی از نوجوانان بینی خود را سوراخ می‌کنند و از آن یک گوشواره و یا نگین عبور می‌دهند و یا برای مثال لاله گوش شان را سه سوراخ می‌کنند و از هر کدام یک گوشواره عبور می‌دهند. این کار (پیرسینگ) یکی از همان فرهنگ‌های غلطی است که از مرزها گذشته است و گریبان گیر برخی از نوجوانان ما هم شده است. این روزها در دنیا سوراخ کردن بخش هایی از بدن و آویختن زیور آلات به آن، یک مد عجیب و غریب دیگر است ولی برخی از نوجوانان پا را از این‌هم فراتر گذاشته و بخش هایی از زبان و یا لب را سوراخ کرده و نگین و حلقه‌هایی از آن عبور می‌دهند.
دندان پزشکان به سختی در سراسر دنیا در برابر این کار ایستاده اند و آن را برای سلامت بافت‌های پرخون زبان و لب خطرناک می‌دانند.

نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که ۱۵ تا ۲۰ درصد نوجوانانی که چنین کاری را انجام داده اند، دچار شکستگی دندان‌ها و بیماری های لثه ای می‌شوند چون فلزاتی که در این سوراخ ها گذاشته می‌شوند می‌توانند به دندان‌ها ضربه وارد کرده و موجب خراش،‌ شکستگی و حتی شکستن دندان‌های سالم و طبیعی فرد شوند. چون بیشتر این فلزات در بخش قدامی‌( جلویی) زبان کار گذاشته می‌شوند با اعمال فشار دایمی ‌بر لثه‌ها و دندان‌های جلویی،‌ به این بخش از دهان آسیب وارد می‌کنند.

این محققان می‌گویند این نوجوانان سال های بعد ممکن است در اثر این ضربه‌ها و آسیب هایی که مداوم بر دندان‌ها و لثه‌های جلویی خود وارد کرده اند، دچار بی دندانی شوند و دندان‌های جلویی شان لق شده و بیفتد. در این مطالعه ۴۰۰ نوجوان و جوان ۱۸-۱۹ ساله که چنین فلزاتی روی لب و زبان خود داشتند مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج این مطالعه نیز در مجله "دندانپزشکی امریکا" به چاپ رسیده است.

آمارها نشان می‌دهد که در کشورهای غربی رواج استفاده از این نوع زیورآلات در میان نوجوانان بسیار زیاد است. فقط در شهر نیویورک امریکا یک نفر از هر ۱۰ نوجوان اهل این شهر از این مد غلط پیروی می‌کنند.

دندان پزشکان معتقدند که سوراخ کردن بافت‌های دهان مانند لب و زبان می‌توانند بسیار خطرناک باشند و عوارض کوتاه مدت و بلند مدتی را برای آنها به دنبال داشته باشد. حتی گاهی این فرهنگ غلط موجب مرگ نوجوانان می‌شود. گاهی این فلزات سهوا بلعیده می‌شوند و با انسداد راه‌هوایی موجب مرگ نوجوانان می‌شوند. در این میان شکستگی های دندان و بیماری های لثه ای از عوارض طولانی مدت این روش غلط هستند. این نوجوانان به طور معمول عادت دارند که با وسیله فلزی که در زبان و یا لب خودشان دارند با دندان‌های جلویی و لثه آن بازی کنند و ضربه‌های مداومی ‌را بر آنها وارد کنند این کار در طولانی مدت موجب آسیب لثه دندان‌ها و به مرور زمان لقی دندان‌های جلویی می‌شود.

در این مطالعه دندان پزشکان از نوجوانانی که از این مد غلط پیروی کرده و فلزاتی را در لب و یا دهان خود کار گذاشته بودند، پرسش هایی درباره روش های حفظ بهداشت دهان و دندان،‌ خطراتی که " پیرسینگ" برای آنها در پی دارد، تاریخچه پیرسینگ و این که این کار مخصوص چه کسانی بوده است، مطرح کردند تا بدانند این نوجوانان چرا این کار را انجام می‌دهند و چگونه می‌توان آنها را راهنمایی کرد تا به سمت این فرهنگ غلط کشیده نشوند. نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر این نوجوانان، آگاهی چندانی از عوارضی که سوراخ کردن لب و زبان برای سلامت دندان‌ها و لثه‌هایشان در پی دارد، نداشتند. از طرف دیگر بیشتر نوجوانانی که این کار را انجام می‌دادند تصویر ذهنی مثبتی از بدن خود نداشته و تصور می‌کردند با این کار زیباتر می‌شوند و در میان‌همسالانشان بیشتر جلب توجه می‌کنند.

دندان پزشکان به‌همه والدینی که نوجوانانی دارند که به تقلید از همسالان و یا فیلم ها،‌ به سوراخ کردن لب و یا زبان شان اصرار دارند توصیه می‌کنند که بهترین راه برای رهایی از عوارض بعدی این کار، پیشگیری از آن است.

بیشتر نوجوانان در این سن نیاز به توجه و جلب توجه دارند و دوست دارند در گروه ‌همسالان ‌همه به آنها نگاه کنند ولی شما می‌توانید روش های درست شاخص و برجسته شدن را به آنها بیاموزید. بسیاری از نوجوانان پس از شنیدن عوارض سوراخ کردن لب و زبان از این کار صرف نظر می‌کنند. لب و به ویژه زبان، بخش بسیار پرخون و پرتحرکی است. سوراخ کردن زبان می‌تواند موجب خونریزی شدید شود که در بیشتر موارد نیاز به بخیه زدن آن برای بند آوردن خون ریزی است.

علاوه بر این چون این گونه کارها در مراکز بهداشتی درمانی انجام نمی‌شود، بسیار امکان دارد که وسایلی که استفاده می‌شوند استریل و یک بار مصرف نبوده و موجب انتقال ویروس های خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت به نوجوانان شوند.