طراحی کامپیوتری قبل از جراحی پلاستیک بینی
اکثر بیمارانی که جهت مشاوره جراحی پلاستیک بینی به من مراجعه می کنند پس از گفتگوی اولیه این سوال را از من میشنوند: آیا می خواهید نتیجه تقریبی عمل جراحی بینی خود را ببینید؟ تقریبا" همه افراد با خوشحالی به این سئوال پاسخ مثبت می دهند. مطمئنم بلافاصله در ذهن آنها سئوال دیگری نقش می بندد: "تصویری که به من نشان داده خواهد شد تا چه حد واقعی است و آیا نیتجه عمل دقیقا" همین خواهد بود؟" حتی اگر این سوال را به زبان نیاورند توضیح من را خواهند شنید: "این نتیجه تقریبی عمل است ولی مهمتر از آن این است که به این وسیله حرف هم را بهتر می فهمیم."
طراحی کامپیوتری قبل از جراحی پلاستیک بینی در سالهای اخیر بسیار عمومیت یافته است. اما آیا استفاده از آن به بیمار کمک می کند یا او را گمراه می سازد؟ پاسخ به این بستگی دارد که پزشک چه تصویری را به بیمار نشان خواهد داد؟ تصویری که زیباترین حالت ممکن روی صفحه مونیتور است یا نتیجه ای که با جراحی قابل انجام خواهد بود؟ یا بهتر از آن، نتیجه ای که جراح پلاستیک با توجه به تجربه اش امکان پذیر می داند و البته این نتیجه منطبق بر معیارهای زیبایی شناسی است.
یکی از امتیازات طراحی کامپیوتری این است که بیمار می تواند نتیجه خواسته اش را (که بسیاری درست هستند و بسیاری هم ناشی از کج سلیقگی های مرسوم در جامعه می باشند) را فورا"ملاحظه نماید تا بتواند تصمیم منطقی در مورد اینکه چه انتظاری از عمل بینی خود دارد بگیرد. در بسیاری از موارد بیماران از من می خواهند که در تصویر، قوس بیشتری روی بینی ایجاد کنم و بعد از انجام این عمل همان تصویری که قبلا" طراحی کرده بودم را بهتر می دانند و این مزیت بزرگ برای هر دو ماست. بیمار دیگر بعد از عمل در حسرت قوس بیشتر نیست و دیگر فکر نمی کند اگر بینی او قوس بیشتری داشت،زیباتر بود. این نکته در قسمتهای مختلف بینی مثل بالاتر یا پائین تر بودن نوک بینی، بیشتر یا کمتر بودن زاویه بینی با لب، جلوتر یا عقب تر بودن نوک بینی و.... کاربرد دارد.
یکی از کاربردهای جالب طراحی قبل از عمل، نشان دادن اهمیت چانه در زیبایی صورت است. در مورد کوچکی چانه، بهترین عمل بینی هم نمی تواند زیبایی مورد انتظار را ایجاد کند و جلو آوردن چانه همراه با جراحی پلاستیک بینی می تواند نیتجه فوق العاده ای از نظر زیبایی داشته باشد. بیشتر بیماران هیچ ایده ای در این مورد ندارند و نشان دادن تاثیر جلو آوردن چانه یکی از امتیازات طراحی کامپیوتری قبل از عمل است.
مثال های زیر نشان دهنده تشابه قابل قبول طراحی قبل از عمل با نتایج واقعی عمل جراحی در بیماران من می باشند:
بیمار اول:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:
مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:
مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:
بیمار دوم:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:
مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:
مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:
بیمار سوم:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:
مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:
مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:
بیمار چهارم:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:
مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:
مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:
بیمار پنجم:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری:
مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی:
مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:
بیمار ششم:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری در صورتی که فقط جراحی بینی انجام شود:
مقایسه عکس قبل از عمل با طراحی کامپیوتری در صورتی که جراحی بینی و پروتز چانه انجام شود:
مقایسه عکس قبل و بعد از عمل جراحی واقعی ( جراحی بینی و پروتز چانه ):
مقایسه طراحی کامپیوتری با نتیجه واقعی عمل جراحی:
همانطور که گفتیم دونکته مهم باید در طراحی کامپیوتری قبل از عمل رعایت شود:
1-اصول زیبایی شناسی
2-واقع گرایی در طراحی براساس تجربه جراح. به بیان دیگر جراح باید تصویری را به بیمار نشان دهد که توان انجام آن را داشته باشد.
در اینجا نکاتی را در مورد اصول زیبایی شناسی بینی ذکر می کنیم:
در صورتهای جذاب تناسبهای خاصی وجود دارد که بین آنها مشترک است. در تجزیه و تحلیل بینی نکاتی وجود دارند که رعایت آنها باعث زیباتر شدن بینی چه در طراحی و چه در عمل میشوند:
*پهنای قسمت استخوانی بینی نباید بیشتر از 80% پهنای ناحیه پره های بینی باشد. درغیر این صورت، قسمت استخوانی را باریک می کنیم.
*پهنای قسمت پره های بینی باید تقریبا" مساوی فاصله گوشه داخلی دو چشم باشد که معادل پهنای یک چشم است.
اگر فاصله بین دو چشم کمتر از پهنای چشم باشد بهتر است بینی کمی پهن تر از فاصله بین دو چشم باشد.
*در نمای روبرو سوراخهای بینی باید مثل شکل زیر نمای بالهای مرغ دریایی در حال پرواز را ایجاد کنند.
*در نمای سر بالا باید یک مثلث متساوی الاضلاع ببینیم. سوراخ های بینی باید به شکل قطره های اشک باشند.
*فرو رفته ترین ناحیه بینی در ناحیه اتصال به پیشانی در نمای نیمرخ بین مژه های بالایی و چین پلک بالایی است (در صورتیکه بیمار به جلو نگاه کند).
*یکی از معیارهای مهم در اندازه بینی، میزان جلو آمدگی (پروژکسیون) نوک بینی است (Tip projection ) .راههای مختلفی برای اندازه گیری میزان جلو آمدگی مناسب نوک بینی وجود دارد که یکی از آنها یکسان بودن اندازه جلوآمدگی نوک بینی با پهنای ناحیه پره هاست.
روش دیگر، اندازه گیری براساس طول بینی است. اگر طول بینی اندازه مناسب داشته باشد، میزان جلوآمدگی نوک بینی 0.67 این طول می باشد.
طول ایده آل بینی˟0.67=پروژکسیون ایده آل نوک بینی
در شکل زیر، طول ایده آل بینی(RT )باید معادل SM باشد که برابرTS˟ 1.67 است.
*بعد از اینکه میزان جلو آمدگی ایده آل نوک بینی را مشخص کردیم، پشت بینی را ارزیابی می کنیم .
در خانمها پشت بینی حدودا" 2میلی متر عقب تر از خطی است که زاویه بینی –پیشانی را به نوک بینی ایده آل وصل می کند. در مردان این خط کمی جلو تر است.با این اندازه گیری تصمیم میگیریم که در عمل جراحی از این ناحیه چیری برداریم یا به آن اضافه کنیم.
*یکی از معیارهای مهم ، میزان چرخش نوک بینی (Tip rotation ) است. این میزان را براساس زاویه بین بینی و لب (nasolabial angle ) تعیین می کنیم.
این زاویه بین دو خط زیر می باشد:
1) خطی که از قسمت جلو و عقب سوراخ بینی می گذرد.
2) خط عمود برصفحه افقی صورت در حالیکه بیمار به جلو نگاه می کند.
در خانم ها این زاویه 95 تا 100 درجه و درآقایان 90 تا 95 درجه مناسب به نظر می رسد. در افراد کوتاه قد این زاویه می تواند کمی بیشتر از افراد بلند قد باشد.
*زاویه کلوملا با لبول نوک بینی که در شکل زیر می بینید تقریبا"35 تا 40درجه است.
با نرم افزارهایی که امروزه در دست داریم، به راحتی می توانیم زوایای ذکر شده را اندازه گیری کنیم و قدم موثری در راه هر چه دقیق تر انجام دادن عمل جراحی بینی برداریم. بنابراین، مانند تمام حوزه های دیگر دانش، تکنولوژی به ما کمک می کند تا نتایج بهتری از به کار گیری دانسته های خود بگیریم.